‘’Bayım çocuğu neden yerden kaldırdınız?’’

Alabama Üniversitesi Öğretim Üyesi olan bir arkadaşımız şunu anlatmıştı,

‘Bir oyuncakçı mağazasının önünden geçerken bir anne-kız diyaloğu dikkatimi çekti. Vitrine bakma bahanesiyle onlara yaklaştım, konuşmalarını dinlemeye başladım. Dinleme sırasında adının Emma olduğunu duyduğum 3-4 yaşlarındaki kız çocuğunun elinde yeni alınmış onların ‘teddy bear’ dedikleri bir oyuncak ayıcık var. Emma vitrinden gözünü ayırmadan; Anneciğim şu tavşan da pek cici görünüyor onu da alabilir miyiz?

• Hayır, şimdi olmaz. Eğer o tavşanı da alırsak ayıcık çok üzülür. ‘Emma beni sevmedi onun için tavşan istiyor’ diye düşünür. Bu ayıcıkla bir süre oyna kendisini sevdiğinden emin olsun, ondan sonra düşünürüz.

Tamam anneciğim. Ben ayıcığı seviyorum. Ona iyi bir isim bulmamız lazım.

• Babandan da yardım isteyelim, umarım ayıcığa güzel bir isim buluruz.

Anneciğim biraz daha oyuncaklara bakabilir miyim? Hepsi çok güzel.

• Sana 2 dakika daha izin, ondan sonra gidiyoruz.

Teşekkür ederim anneciğim.

Anne 2 dakika dolduktan sonra çocuğu uyarmaya bile gerek görmeden yürümeye başladı.

Emma oyuncakları izlemeye daldığı için bir süre annesinin gittiğini fark edemedi. Farkına vardığında anne 15-20 metre kadar uzaklaşmış durumdaydı. Çocuk annesine yetişmek için koşmaya başladı, 3-4 adım atmıştı ki ayağı takılıp düştü.

Ben hemen koşup çocuğu yerinden kaldırdım. Anne geriye döndü, bir bana bir çocuğa baktı. Yüz ifadesi pek hoş değildi. 

Ben çocuğun düşmesine kızdığını düşünürken; ‘bayım çocuğu neden kaldırdınız’ dedi. Meğer kızgınlığı banaymış. 

Teşekkür beklerken, azar işitmiştim. 

Yabancı olduğumu anlayınca yüzü biraz yumuşadı.

‘’Yabancısınız galiba’’ dedi. 

‘Evet Türk’üm’ dedim.

Kadın ders veren bir ses tonuyla:

‘’Yaptığınız doğru değil’’ dedi ve anlatmaya başladı.

Ben kızıma 2 dakika izin verdim. Haber vermeden ayrılarak 2 dakikanın ne kadar süre olduğunu ve zamanı doğru kullanmayı öğretmek istedim, bu bir.

İkincisi, zamanı doğru kullanmayıp gecikerek paniğe kapıldı, böylece demeye kendisi sebep oldu. 

Emma düştüğü yerden kimsenin yardımı olmadan kalkabilecek yaşta ve yetenekte bir çocuk. Sizin yardımınıza ihtiyacı yoktu. 

Eğer kendisi kalkabileceği halde biz kaldırır, hazıra alıştırırsak; her düştüğünde kendisini kaldıracak birini arar’’. (Ali Çankırılı)